Tam rezalet
Maçtan önce favorim F.Bahçe idi. Ama birçok
arkadaşım 'F.Bahçe'nin şampiyon olduğunu bu nedenle bu maça fazla
asılmayacağını' düşünüyordu. F.Bahçeli futbolcuların şampiyonluğu
kutlamaları, dansöz oynatmaları, G.Saray açısından bu maçın daha da
kolay olacağını herkesin aklına düşürmüştü. Bu düşünceye sahip olan
insanların futbolun ruhunu bilmedikleri için, daha önce top
oynamadıkları için maçın F.Bahçe açısından bu sezon oynanmış en önemli
maç olduğunun farkına varamamalarını normal karşılıyorum. Şampiyon
takım 'alkışlansın mı, alkışlanmasın mı' tartışmalarıyla bir hafta
geçti. Şiddetin hiçbir faydasının olmayacağını, tam aksi, rakip takım
oyuncularını motive edeceğini birçok G.Saraylı maçtan önce bilmiyordu.
Merak ediyorum, acaba maçtan sonra öğrendiler mi? Son yıllarda oynanan
en utanç duyduğum maç oldu.
Ümidimi yitirdim
Su
şişelerinin ve koltukların sahaya atılmasını, zeminin futbol oynamaya
elverişsiz hale getirilmesini bırakın F.Bahçeli futbolcular,
G.Saraylılar bile hak etmemişti. Bu ortamı hazırlayan muhakkak birileri
var. Onlar kendilerini biliyorlar. O insanlar, sahaya bu maddeleri atan
tribünler gibi Türk futboluna ihanet ettiler. Avrupa'da kaybedenin,
şampiyonu alkışladığı futbolcularla, küme düşeni alkışlayan
taraftarları görüyoruz. Bizim bu seviyeye geleceğimizden artık ümidimi
kestim. Büyük üzüntü içinde, utanarak maçı izledim. Bu işi yapanların
utanmanın ne demek olduğunu bilmediğinden de eminim. İşin ilginç yanı,
bu maçı oynamayı engelleyen mızıkçı Galatasaraylıların; bu
transferleri, kalitesiz oyuncuları yıldızmış gibi lanse eden
başarısızlıklarını örtbas etmek için her hafta farklı bir senaryo ile
kamuoyunun önüne çıkanların bu işi bilmediklerini görememeleri... En
çok işin bu tarafına üzülüyorum.